Biz Eskiden Şanslı Çocuklardık
Biz Eskiden Şanslı Çocuklardık
HiraFM.net islamiRadyo
Her içtiğimiz su bardağını mutfak tezgahına korkusuzca dizen var mı aramızda?
Divan’ın altındaki sepet giysilerimiz için yererdi. Dolap dolap kıyafetimiz de yoktu.
Sokak sokak gezerdik. Boş arsalarda ateş yakar, içine patates atardık.
İstediğimiz arkadaşa gider, evinde otururduk.
İzin almak gereksizdi. Korkusuzduk. Bazılarımız sınıfta kalırdı, hiç birinin ailesi apar topar doktora götürüp bir dünya psikoloji raporu almazdı.
Niyet satardık, mahalledeki herkes alırdı.
Her yerimiz yara olurdu, dişlerimiz kırık, ellerimiz pisti.
Pis ellerimizle yağlı, yada salçalı ekmek yerdik. Bazen de domates, üstümüze fışkırta fışkırta, titiz annelerimiz buna bile izin verirdi.
Pazar sabahları Televizyonda kovboy filmleri izlerdik.
Cep telefonu, marka ayakkabı, rengarek oyuncaklar ve bilgisayarlarımız yoktu.
Mahalle bakkalımızı dünyanın en zengini sanardık.
Evimizin anahtarını bile ona bırakırdık insanlara güven vardı…
Özgür büyürdük, kimse kıyıda köşede şunu yap bunu şöyle demezdi.
En büyük baskı annelerimizin karşı gözü oynamasıydı. Savaş nedir, insanlar kaça ayrılır bilmezdik.
Mahallenin hayvanları hep arkadaşımızdı. Fazla birşeyimiz yoktu, ama biz öyle mutlu olan cocuklardık.
